به گزارش ایرنا و به نقل از پایگاه اینترنتی «مدیکال اکسپرس»، با بالا رفتن آمار مبتلایان به دیابت و بیماری های قلبی، درمان زخم به یکی از چالش های پیش روی جامعه پزشکی تبدیل شده است. بنابر آمار منتشر شده، نزدیک به ۱۵ درصد بیماران از زخم های مزمن که درمانی ندارند، رنج می برند. از چالش های دیگر موجود در مسیر درمان زخم، خطر عفونت باکتریایی آن است. اگر چه بستن زخم به رفع این مشکل کمک می کند اما اگر باکتری های بیماری زا (پاتوژن ها) بافت مربوطه را آلوده کنند، زیست لایه هایی را در آن تشکیل می دهند. زیست لایه ها تجمعاتی از سلول ها هستند که با یک لایه محافظتی بیوپلیمری پوشانده شده اند. نفوذ به این لایه برای آنتی بیوتیک های رایج کار ساده ای نیست و بدین ترتیب طول درمان عفونت هایی که شامل لایه های زیستی باشند، بیشتر است. لایه های زیستی میکروبی می توانند به بروز عفونت های مزمن و شیوع آن در محیط های بیمارستانی منجر شوند.

محققان مرکز سرطان جورجیا در دانشگاه آگوستا در آمریکا که این تحقیق را انجام داده اند، پایه و اساس این راهکار را برای ساخت واکسن سرطان، افزایش مدت زمانی عنوان کردند که یک سیتوکین (دسته‌ای از مولکول ‌های پروتئینی محلول در آب) به نام IL2 در بدن باقی می ماند. IL2 یک مولکول در سیستم ایمنی است که مسئول تنظیم فعالیت برخی گلبول های سفید خون به نام سلول های کشنده تی (killer T cells) است. دکتر حسین سلطان از مرکز سرطان جورجیا که در این مطالعه همکاری داشت گفت: بعد از تزریق واکسن های پایه پپتیدی به موش های مبتلا به سرطان مشاهده کردیم که سیگنالینگ پایدار IL2، به اندازه زیادی موجب افزایش تعداد سلول های کشنده سرطان 'تی' در سلول های سرطانی خاص (+CD8) شد.

براساس گزارش های منتشر شده، 2000 باکتری جدید روده توسط دانشمندان کشف شد. اینطور که پیداست، دانشمندان در تلاش هستند تا بتوانند باکتری های روده را مورد آزمایش قرار دهند تا اطلاعات بیشتری از آن ها کسب کنند. با توجه به مطالعات متعدد اخیر، باکتری های روده در انسان تاثیر بسیار مخربی بر سلامت جسم و روان فرد ایجاد می کنند. در حال حاضر، یک مطالعه جدید حدود 2000 باکتری جدید روده را که قبلا ناشناخته بودند، نشان داد. مطالعات اخیر تحت پوشش خبرگزاری های پزشکی امروز نشان داده اند که باکتری های روده می توانند نقش بسیار مهمی در ایجاد بیماری پارکینسون و زوال عقل داشته باشند، همچنین ممکن است تشریح کنند که چرا داروهای دیابت نوع 2 در برخی افراد موثر بوده و در بعضی دیگر تاثیری ندارد.